‏نمایش پست‌ها با برچسب چارلی چاپلین. نمایش همه پست‌ها
‏نمایش پست‌ها با برچسب چارلی چاپلین. نمایش همه پست‌ها

شنبه، مرداد ۲۲

سرگین گردان


این که بگردی و ریزه ای سِرگین پیداکنی وبغلتانی و بغلتانی تا ریزه های دیگر به آن بچسبند و با خاک درآمیزد و هی بزرگ و بزرگ ترشود و کروی ؛می تواند کاری باشد ،کارستان بودن اش را اما نمی دانی  ..... ممکن است ؛بخشی از سرمایه علیه بخش دیگری از سرمایه (شما بخوانید ؛؛ همان بخش}قد علم کرده باشد.

چارلی چاپلین ،پیش یا پس از آن که نامه ای به دخترش بنویسد،مدت ها تمرین کرده بود تا کره ی زمین را بتواند روی انگشتان اش بچرخاند ،که چرخاند.

این که دست ها ی ات کوتاه ترباشند و حالت فنری بیش تری از دست دیگران داشته باشد،می تواند امتیازی باشد ولی نه چندان که پاهای ات باید درازترباشند و فنری تر....

ممکن است ملاعمر،همان ،جرج باشد وبن لادن ،همان ،جرج دبلیو سی بوش و گوشه ای از یک شخصیت، علیه گوشه ی دیگر شخصیتی {شما بخوانید همان شخصیت}،قد علم کرده باشد......

چارلی چاپلین ،پیش یا پس از ساخته شدن فیلم ((روزی روزگاری ،آمریکا))،حس کرده بود که روزی دخترش ،روزی میهمان جوجه پدرخوانده ای می شود و پس از شراب خواری ،سواررولزرویس آن مرد می شود.

این که درلسان عرب، تو را جُعَل گویند که هم به معنی  اُجرت و دست مزد باشد و هم به معنی سرگین گردان ،می تواند خوب باشد، اما این که هندیان براین باورباشند که پیش ازآن که این شوی ،آدمی زاده ای بوده باشی ؛سوداگر یا پژوهش گرمی تواند، بد باشد..

ممکن است ،گردش برای یافتن بن لادن ،گردشی دریک چرخه ی کروی {باید بخوانید سرگینی } ، باشد برای پیداکردن خود....

چارلی چاپلین ،پیش یا پس از آن که در نامه ای به دخترش بنویسد؛تن ات را هرگزمفروش،مدت ها به رو خوابیده بود تا بتواند ،جلوی دوربین با بلند کردن باسن ،کره ی زمین را به هوا پرتاب کند و کرد.

این که مادرت همیشه ازپاهای انبُرکی تو تعریف کند ،می تواند خوب باشد ولی این که گلوله ی سرگین نافرمانی کند و در برابر انبرک پاها ی ات مقاومت کند ،می تواند بد باشد.

ممکن است بحران ،آن قدر دامن گیر سرمایه شده باشد که مرده شور مجبور شده باشد{شما بخوانید ؛آش ان قدر شور شده باشد که آشپز }،بگرید{شمابخوانید توی سرخودش بزند...}

چارلی جاپلین ،پیش یا پس از ان که مردم رابخنداند،مدت ها می گریست و پیش یا پس از ان که با لباس هیتلر فریاد بزند ،مدت ها در پستو و پَسَله ،زیر فشارمک کارتیسم ،فریاد کشیده بود..

این که قصه نویسی میان این همه سوژه و شخصیت ، تو را و سرمایه را ،چارلی چاپلین را و بوش را و ملا عمر را و بن لادن را و هیتلر را و مک کارتی را انتخاب کرده باشد ،می تواند کاری باشد،کارستان بودن اش را نمی دانی.........  

                                                                       شهریور83     ابوالقاسم فرهنگ

undefined

undefined قصه وشعر