هنوزبرای مستانه گفتن
سرِشب است
بارِعامِ چشمانت را
هیچ تنابنده ای برنمی تابد
که مستی را تاب بیاورد
پیش ازاین هم دیرکه می شد
ازراه میخانه
درآفریقای چشمت گم می شدم
ونیل مراپس می زد
کدام مردارتشنه ی محبت نیل است؟
کدام مرداردرگرمای چشمان ِتوسوخت؟
دیگرمستی هم بهانه ی خوبی برای گریه
کردن نیست
دیگرمستی هم بهانه ی خوبی برای گم
شدن نیست
